آغاز نو بهــــــــــــــار

بـــا دستی از شکوفـــــه    در انتظار هستــــــــــــــم

روزی که او بیایــــــــــــــد    گویی بهـــــــار هستــــم

با دستی از شکوفــــــــه    از راه خواهـــــــد آمـــــــد

در لحظـــــــه ای پر از گل    ناگاه خواهد آمــــــــــــــد

خورشید شایــــــد آن روز    از غرب در بیایــــــــــــــــد

یا شاید عمر خورشیــــــد    آن روز سر بیایـــــــــــــــد

بوی گل و هــــــــــــــوا را    آن روز می توان دیـــــــــد

آن روز می توان بــــــــــاز    با جویبار خندیــــــــــــــــد

پروانــــه هـــــــا در آن روز    خواهنــــــد خوانــــــد آواز

لب­هــــای غنچـــه آن روز    با خنده می­شـــــود بـــاز

آن روز آخریــــــــــــــن روز     از عمــــر انتظار اســــــت

پایان فصل سرمــــــــــــــا    آغاز نوبهــــــــــــــار است